Hollandse Smoushond
1 Rasinformatie
Rasvereniging
Hollandse Smoushonden Club, opgericht 1 april 1978. (Website: www.smoushond.nl)
Prijs van een pup
De Hollandse Smoushond kost 250 euro.
Oorsprong
Waar de Hollandse Smoushond precies vandaan komt, is niet met zekerheid te zeggen. Er werd vroeger weinig aandacht geschonken aan dit soort stalhonden, die gehouden werden om het ongedierte in de paardenstallen te verdelgen en er werd nauwelijks iets over geschreven Pas in de 19e eeuw veranderde dit. Na 1850 zijn wat meer feiten over de geschiedenis op schrift gesteld. In Amsterdam opereerde destijds een bekende hondenhandelaar, de heer C.J. Abraas. Deze verkocht de Smous als ‘Heeren Stalhond’ voor de Koopmansbeurs. Cafés in de directe omgeving van de beurs beschikten door toedoen van Abraas bijna allemaal over een Smousje. Abraas fokte de stalhonden niet zelf. Hij betrok ze uit Rotterdam en men vermoedt, dat de honden per boot uit Duitsland kwamen en dat het ras is ontstaan uit de (al dan niet met andere rassen gekruiste) gele exem-plaren van de ruwharige Duitse Pinscher (de huidige Schnauzer), die door de Duitsers als miskleur beschouwd werden. Waarschijnlijk konden de gele exemplaren goedkoop en gemakkelijk worden gekocht. Uit een door L. Seegers geciteerde beschrijving van deze honden blijkt, dat ze een tamelijk uniform type bezaten. De naam Smous of Smous-hond kreeg hij door zijn ruwharige vacht en behaarde gezicht, zoals ook de Joden (toen eveneens ‘Smouzen genoemd) destijds hadden. Na aanvankelijk met succes op tentoonstellingen te zijn uitgebracht, raakte het ras al snel in verval. Op de 1e Cynophiliatentoonstellingen, in 1890 en 1891, waren er nog maar 4. In 1905 werden door Seegers voorstellen voor een standaard gemaakt. De bedoeling was aan de bestaande verwarring rond het ras een einde te maken en zo het ras nieuw leven in te blazen. Het Smousje kreeg toen ook de toevoeging Hollandse om mogelijke verwarring met de Belgische Smousjes (Griffons) weg te nemen. Een in 1920 ondernomen poging tot herstel van het ras mislukte: het grote publiek voelde meer voor spectaculaire buitenlandse rassen.’Kort voor de oorlog wist de in 1905 opgerichte Smoushondenclub echter een fokster van Keeshonden, mevrouw C. van den Hurk-Kleyn over te halen het eens met Smouzen te proberen. Binnen de kortste keren was ze een enthousiast Smouzenliefhebster. Samen met mevrouw S.P. Nagel- v. d. Sluys legde zij een basis voor de wederopbouw van het ras. Helaas, de oorlog maakte een eind aan deze illusie; in de bijlage van het stamboek van na de oorlog, vindt men nog slechts vier nesten aangegeven, één in 1946, twee in 1947 en als hekkensluiter een nest in april 1949. Vanaf 1973 is men weer begonnen met een terugfokprogramma van de Hollandse Smoushond. (Bron www.smoushond.nl)
Type
Verdelger van ongedierte.
Huidig gebruik
De Hollandse Smoushond is een huishond.
Karakter
Het karakter van de Hollandse Smoushond is honkvast. Niet zenuwachtig, druk, of schrikachtig. Een ruigharige, levendige, beweeglijke hond.
Opvoeding
De Hollandse Smoushond is een intelligente hond die gemakkelijk op te voeden is tot een gezeglijke hond. Hij doet niets liever dan zijn baas te plezieren. Hij is vriendelijk en graag in gezelschap. Bij vreemden kan de Hollandse Smoushond zich wat stil terugtrekken, maar als het ijs eenmaal gebroken is, geeft hij zich ook helemaal. Hij is gevoelig, sober en aanhankelijk. De smous past zich gemakkelijk aan verschillende leefvormen aan en kan ook prima gedijen in de stad. Wel is het hierbij noodzaak om voldoende beweging te geven. De smous is graag buiten. Voor zo'n kleine hond houdt hij van lange wandelingen prima vol en de Hollandse Smoushond geniet er ontzettend van. (Bron: Onze Hond)
Algemeen beeld
De Hollandse Smoushond is een levendige, beweeglijke, ruigharige, vierkant gebouwde hond. Teven mogen iets langer zijn. Ze zijn zo gespierd en gebouwd dat ze makkelijk een paard en wagen kunnen volgen.
Bouw
De bouw van de Hollandse Smoushond is krachtig en vierkant.
Vacht en onderhoud
Het haar is over het hele lichaam van de Hollandse Smoushond is grof, hard, ruw, recht, ruig uitstaand, 4-7 cm lang. Niet gekruld, gegolfd of wollig; neiging tot klitten is een ernstige fout. Voldoende van onderhaar voorzien. Het is onnodig en zelfs ongewenst om de hond veelvuldig te kammen, daar de ondervacht er uitgetrokken wordt. Ook wassen van de vacht is niet nodig, tenzij de hond natuurlijk in iets ontzettends smerigs heeft liggen rollen. Een smouzenvacht wordt eens per 6 -7 maanden geplukt. De rijpe bovenvacht wordt er dan afgehaald en de Hollandse Smoushond houdt een keurig kort ondervachtje over.
Staart
De staart van de Hollandse Smoushond is niet gecoupeerd en aan de korte kant; vrolijk gedragen, maar niet over de rug gekruld.
Kleur
De kleur van de Hollandse Smoushond is eenkleurig geel, van licht naar donker, met een voorkeur voor donker strogeel. Snor, oren, baard en wenkbrauwen mogen een donkere tint geel hebben dan de rest van het lichaam.
Hoogte en gewicht
Hoogtemaat van de Hollandse Smoushond reu is circa 37-42 cm, die van de Hollandse Smoushond teef 35-40 cm. Gewicht 9 tot 10 kilogram.
2 Rasgebonden ziekten (erfelijk en anatomisch)
2.1 Erfelijke ziekten2.2 Anatomisch gerelateerde ziekten
2.1 Erfelijke ziekten
Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving .
Veel voorkomend
Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Minder vaak voorkomend
Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Sporadisch voorkomend
Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
2.2 Anatomisch gerelateerde aandoeningen
Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.
