DDlogo 2016
contact dierenkliniek
afspraak online

Nova Scotia Duck Tolling Retriever

balk-dierenarts.gif

1 Rasinformatie

Rasvereniging

Nova Scotia Duck Tolling Retriever Club Nederland. (Website: www.tollertales.nl)

Prijs van een pup

+/- 850 euro

Oorsprong

De slimme manier waarop vossen samenwerken met als doel eend op het menu te krijgen is door de jaren heen veel geobserveerd. Terwijl de ene vos zich in de buurt van de waterkant verstopt, rent de andere al springend en huppelend langs het water op en neer, waarbij hij steeds met zijn prachtige pluimstaart wild kwispelt. Al snel wordt een groep eenden nieuwsgierig en komt dichterbij om eens te kijken waar al die drukte goed voor is. Het spelletje eindigt als de eenden ver genoeg genaderd zijn om door de verdekt opgestelde metgezel te kunnen worden besprongen. Indianen bootsten deze slimme truck na door een vossenvacht snel aan een touw langs het water heen en weer te trekken, en hadden daarmee wisselend succes. Later is aan honden geleerd de eenden naar de jager te brengen op dezelfde wijze als de vos dat deed. Dat hele spel is "Tolling" genoemd, naar het engelse "Tollen" hetgeen zoiets betekent als lokken of dichterbij brengen. Al lang geleden werden in Europa dit soort lok-honden gebruikt om eenden in een net te lokken. Iets meer dan honderd jaar geleden, in het district "Little River" in "Yarmouth County" in het zuidwesten van Nova Scotia, gebruikte de jagers ook lokhonden die net zoals de "MicMac Indian Dog" waterwild naar de kant lokte precies zoals de vos dat deed. Deze honden waren het resultaat van kruisingen met de verschillende retrievers, waaronder waarschijnlijk Leverkleurige flatcoated retriever, Golden retriever, bruine spaniël, Ierse Setters, labrador en gele Border Collie achtige honden. Er wordt echter ook wel een verhaal verteld waarin het Nederlandse Kooikerhondje een belangrijke schakel vormt bij het ontstaan van de Toller. Zo bestaan wat betreft de exacte afkomst verschillende verhalen en wellicht zal nooit met zekerheid gezegd kunnen worden hoe het precies gegaan is. Hoewel de unieke wijze van jagen van deze honden dus al meer dan honderd jaar bestaat is van een officiële registratie en schriftelijke rasstandaard pas sprake in 1945. Oorspronkelijk werd het ras "Little River Duck Dog" of "Yarmouth Toller" genoemd, maar toen de Canadese Kennel Club het ras in de eind vijftiger jaren ging registreren veranderde deze naam in de huidige "Nova Scotia Duck ! Tolling Retriever". Volledige internationale erkenning van de FCI kreeg het ras in 1982. In 1995 werd er in het parlement van Nova Scotia een wet aangenomen, ter gelegenheid van de vijftigjarige erkenning van het ras door de Canadese Kennelclub, die ingediend was door Dhr. Allister Surette. Daarin werd verklaard dat de Nova Scotia Duck Tolling Retriever de officiële Hond van Nova Scotia was. De Amerikaanse kennel club erkende het ras in 2002 Er is inmiddels een respectabel aantal Nova Scotia Duck Tolling Retrievers in Canada, Amerika en Europa. Vanwege de lange naam van het ras wordt de afkorting "Toller" algemeen gebruikt. (Bron: www.tollertales.nl)

Type

Lokhond voor eenden.

Huidig gebruik

Huishond.

Karakter

Het ras is gevoelig en erg gehecht aan zijn roedel. De Toller is niet altijd zo'n allemansvriend als de Golden Retriever. Ten opzichte van vreemden stelt hij zich soms wat gereserveerd (maar zeker niet agressief) op. Ook in de training onderscheidt de Toller zich door de hoge mate van intelligentie. Een Toller zal niet klakkeloos doen wat zijn baas van hem vraagt, maar zelf nagaan of er niet een eenvoudigere manier is om het door de baas gewenste resultaat te bereiken. Dit maakt dat voor een goede training een geduldige aanpak is vereist.

Opvoeding

Gemakkelijk te trainen, maar omdat het energieke honden zijn hebben ze behoefte aan veel beweging. Daarbij moet worden gedacht aan meerdere wandelingen per dag, waarbij tenminste een wandeling van een uur moet zitten, waarin de hond los kan rondrennen. Op voorwaarde dat in die laatste behoefte wordt voorzien is de Toller een prachtige huishond. De Toller is een slimme hond die snel en graag leert. Steeds meer eigenaren komen tot de conclusie dat de Toller, naast de jacht en apporteren, ook uitermate geschikt is voor andere trainingen, zoals obedience en behendigheid. De natuurlijke wil om te apporteren en zijn speelsheid zijn noodzakelijk voor de "tolling" eigenschap. Zoals ook van "voorstaan" bij staande honden kan worden gezegd, geldt dat de "tolling" eigenschap erfelijk bepaald is en niet of nauwelijks kan worden aangeleerd. De honden hebben een intens en natuurlijk plichtbesef. Met jonge honden moet worden getraind, maar het opbouwen van een hechte relatie door de kinderen balletjes te laten weggooien, die de Tollers steeds weer met plezier zullen gaan halen, is ook trainen. De mensen in Nova Scotia spreken ook niet van werken met de hond maar van "playing the dog". Andere eigenaren zeggen dat het apporteer-maniakken zijn. (Bron: www.tollertales.nl)

Algemeen beeld

De Toller is een middelgrote hond met een hoge mate van werklust, oplettendheid en vasthoudendheid. Vele Tollers hebben een enigszins droevige uitdrukking die verandert in een uitdrukking van intense concentratie en opwinding wanneer ze werken. Tijdens het werken is de hond snel, waarbij het hoofd bijna op lijn met de rug gedragen wordt en de zwaar bevederde staart steeds in beweging is.

Bouw

DE Toller is een krachtige, compacte,goed in balans zijnde en goed gespierde hond; middelmatig tot zwaar in bone,

Vacht en onderhoud

De Toller is gefokt om te apporteren uit letterlijk ijskoud water en moet een waterafstotende dubbele vacht van middelmatige lengte en zachtheid hebben met een zachtere, dichte onderbeharing. Deze vacht mag enigszins golvend zijn op de rug, maar is verder stijl. Tijdens sommige winters kunnen lange losse krullen bij de keel ontstaan. De bevederingen zijn zacht bij de keel, achter de oren en aan de achterzijde van de achterpoten, aan de voorpoten middelmatig bevederd. Terwijl het is toegestaan de oren en de voeten te trimmen moet de Toller een natuurlijke uitstraling behouden.

Staart

De natuurlijke belijning van de rug volgend, breed aan de basis, weelderig en sterk bevederd waarbij het laatste botje minimaal het spronggewricht moet halen. De staart mag lager dan de ruglijn gedragen worden, behalve wanneer de hond alert is; in dat geval moet hij hoog gedragen zijn, nooit de rug rakend.

Kleur

De kleur mag variëren van rood of oranje met lichtere bevedering aan onderzijde van de staart, en gewoonlijk minstens één van de volgende witte markeringen aan staart, poten (niet boven de polsen), borst en bles.

Hoogte en gewicht

Ideale hoogte voor reuen boven de 18 maanden is 48-51 cm, voor teven boven de 18 maanden 45-48 cm. Afwijking van de ideale hoogte naar boven en beneden tot 2,5 cm is toegestaan. Het gewicht moet in verhouding zijn met de hoogte en bone van de hond. Gewicht: 20-23 kg voor volwassen reuen; 17-20 kg voor volwassen teven.

Bron rasinformatie: www.uwhondenkat.nl

  balk-dierenarts.gif

2 Rasgebonden ziekten (erfelijk en anatomisch)

      2.1 Erfelijke ziekten
      2.2 Anatomisch gerelateerde ziekten

2.1 Erfelijke ziekten

Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving

Veel voorkomend

Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.

  • geen gedocumenteerde aandoeningen

Minder vaak voorkomend

Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.

  • geen gedocumenteerde aandoeningen

Sporadisch voorkomend

Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.

  • geen gedocumenteerde aandoeningen


2.2 Anatomisch gerelateerde aandoeningen

Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.

  • geen gedocumenteerde aandoeningen

 

Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.

Mis geen enkel nieuws!

Sluit u aan bij meer dan 35.000 andere dierenliefhebbers en ontvang maandelijks dierentips, nieuws en aanbiedingen via de mail. 


Heeft u een vraag?

Onze teams van dierenartsen en paraveterinairen staan klaar om u van het beste advies te voorzien. Wij helpen u graag!

Bel ons
Mail ons
Online afspraak