Stel jezelf eens als klein puppy voor: Je wordt weggehaald van de plek waar je lekker met je broertjes en je zusjes aan het ravotten bent en je moeder altijd op piepafstand van je vandaan is. Je gaat een kamer in waar onbekende mensen je gaan roepen en aaien en knuffelen en dat ken je wel een beetje, maar dan ineens tillen ze je op en ga je mee in een auto.

Dat kan spannend zijn, je kan je wat ziek gaan voelen maar het stopt ook wel weer. Je gaat vervolgens mee in een nieuw huis met alle nieuwe meubels, en een plek waar jij dan mag gaan liggen maar daar komt niks van, want je wordt eigenlijk de hele tijd afgeleid door de nieuwe mensen. Als je moe bent mag je op schoot, zelfs het eten krijg je uit de hand. Als je de boel wat wilt verkennen lopen ze de hele tijd achter je aan en roepen ‘goed zo’ of ‘nee’. Hier snap je natuurlijk nog niets van.

En dan opeens zetten ze je in je mand of in een bench, doen ze alle lichten uit en verdwijnen net zo snel weer uit je leven als ze erin gekomen zijn. En jij, je weet niet wat je overkomt. Je begint te piepen want je was immers gewend dat je moeder dan snel naar je toekwam. Als dat niet werkt ga je janken en krabben aan de deur van de bench of aan de kamerdeur als je mag loslopen. Je raakt langzaam in paniek, je broertjes en je zusjes ben je ook al kwijt. Al met al voel je je diep ellendig.

Stel jezelf eens voor als een eigenaar die niet naar alle regeltjes luistert, die kan bedenken dat een puppy nog veel moet leren en dat, wanneer je hem eerst vertrouwen geeft, je daarna veel meer kan bereiken. Stel jezelf eens voor als iemand die niet gelooft dat wanneer je je pup de eerste nachten wel mee naar de slaapkamer neemt hij daar nooit meer wegkomt.

Stel je eens voor dat wanneer je luistert naar zijn gehuil en gejank dat dat helemaal niet hoeft te betekenen dat hij nu zijn verdere leven alleen maar hoeft te kikken om ervoor te zorgen dat jij naar hem toe gaat, maar dat hij jou gaat zien als iemand op wie hij kan bouwen en vertrouwen. Stel je eens voor dat daar veel meer speelruimte in is.

Het is volkomen logisch dat puppy’s heel veel moeite hebben met het alleen blijven. Of dit nu ‘s nachts is of overdag dat maakt eigenlijk helemaal niet zoveel uit. Maar laten we ook dat eens omdraaien. Eigenlijk hoef je een puppy niet te leren om alleen te zijn. Dat kun je zomaar doen door weg te gaan. En dan is hij alleen. Klaar.

Uiteraard maken we ons dan zorgen om wat hij doet als hij alleen is. Als hij niets vervelends doet, kan hij het, en als hij wel iets vervelends doet kan hij het niet zeggen ze en dat is natuurlijk onzin. Alleen is alleen. Om er nu voor te zorgen dat de puppy zich ook prettig voelt als hij alleen gelaten wordt, is het belangrijk dat we hem leren om alleen te zijn of eigenlijk veel beter nog: dat we hem leren dat we altijd terugkomen. Dat vertrouwen dat we terugkomen moet hij gaan krijgen. En dat moet vanaf de eerste dag en dus ook de eerste nacht.

De eerste nachten

De puppy heeft gewoon tijd nodig om te wennen aan het nieuwe gezin en aan de omgeving waarin hij terecht is gekomen. Het is heel normaal dat hij daarbij jouw steun nodig heeft. En soms is het daarvoor genoeg om er alleen maar te zijn.

Daarom is het advies om de puppy de eerste nachten gewoon mee te nemen naar de slaapkamer of om zelf in de buurt van de puppy’s plek te gaan slapen. En ondertussen krijgt hij de tijd om te wennen aan zijn nieuwe plek, waar dan ook, terwijl jij hem ook aan het leren bent om daar overdag alleen te zijn.

En dat kan alleen in hele kleine stapjes. Stapjes van een paar seconden. Geef de puppy iets erg lekkers en als hij daar fanatiek op bezig is, loop dan even de kamer uit. Voor hem betekent dat nu nog dat je weg bent. En kom dan binnen een paar seconden weer terug. Hij zal gemerkt hebben dat je weg was maar kon zich gelukkig richten op de kluif en je bent snel weer terug. Herhaal dit een paar keer.

Doe dit ook als hij lekker op zijn plek ligt te slapen. Ga eventjes weg en kom weer terug. Dit kun je wel 20 keer op een dag oefenen en breidt dan heel langzaam het aantal seconden uit tot een paar minuten en meer. Dit mag best een aantal dagen duren.
Je snapt natuurlijk wel dat een paar minuten nog niet betekent dat hij het een hele nacht gaat volhouden. Daarvoor moet de puppy het onderscheid leren tussen uit zicht maar in huis en echt even het huis uit. Ook dit leren ze door ervaring.

Enerzijds gewoon omdat het gebeurt en hij het gaat herkennen en anderzijds door jouw training. Want je kunt in je trainingsopbouw ook even weg. En als de puppy dat onderscheid kent en je kunt al wat langer weg en hij is gewend aan zijn eigen plek, dan kun je hem ook ’s nachts alleen laten. In heel veel gevallen tenminste. Soms niet. Soms is dit te snel gegaan en dan doe je een stapje terug in je opbouw.

In de slaapkamer

Er zijn overigens ook mensen waarbij de puppy gewoon mee mag naar de slaapkamer en dat dat eigenlijk altijd mag. En ook dat is prima. Hierin heb je je eigen regels en voorkeuren en dat is prima. Zolang je maar rekening houdt met de puppy die het wel allemaal mag leren.